Gryfice położone są nad Regą, w jej północnym odcinku. Jeszcze przed centrum miasta rzeka zmienia kierunek na północny. Przechodzi przez mostek ul. Strzeleckiej, park miejski oraz znajdujący się w nim jaz młyński. Dalej nad Regą przechodzi most ul. Nadrzecznej (droga wojewódzka nr 105), a za nim przy lewym brzegu znajduje się zabytkowa baszta Prochowa. Na północnych przedmieściach Gryfic rzeka zaczyna biegnąć na północny wschód, mijając po lewej osadniki dawnej cukrowni oraz most nieczynnej kolei wąskotorowej. W Gryficach do Regi od lewego brzegu uchodzi dopływ spod Starkowa.
Historia miasta łączy się z Regą nierozerwalnie. Dzięki przywilejom uzyskanym przy nadaniu praw miejskich Gryficom w 1262 i ich potwierdzeniu w 1264 rybacy mogli swobodnie prowadzić połowy, a kupcy handel rzeczny i morski. Dostęp do morza powodował rozwój miasta i kontakty z miastami nadmorskimi. Położenie Gryfic nad rzeką Regą oraz przedsiębiorczość gryfickich rybaków i kupców wywoływały zazdrość innych ośrodków, w tym Trzebiatowa. W historii Pomorza zapisał się konflikt o spław rzeką Regą – jeden z zatargów handlowych na Pomorzu pomiędzy Gryficami a klasztorem białobockim i Trzebiatowem trwający w latach 1317–1686. Przedmiotem konfliktu były m.in. dochody Gryfic z połowu, handlu rzecznego i morskiego. W XIV w. Miasto wiodło spór z klasztorem norbertanów, a od XV w. zbrojny konflikt z Trzebiatowem. W 1488 Gryfice otrzymały ponownie prawo wolnej żeglugi (potwierdzone w 1459). Rzeka została odblokowana. Nadano ponownie prawo do budowy budynku w nowym porcie, służącego do przechowywania sprzętu i towarów. W zamian gryficzanie byli zobowiązani do dostarczania przez dwa dni w roku 25 wozów do pracy, konserwacji i naprawy urządzeń portowych. Mimo pozytywnego rozstrzygnięcia sporu na rzecz Gryfic, Trzebiatów prowadził zabiegi utrudniające wolny spław Regą.
W latach 1538 i 1554 doszło do ponownych zatargów z Trzebiatowem. Zostały on spowodowane niedostarczaniem przez gryficzan podwód do renowacji falochronów oraz budowy statków, które były zbyt wielkie w porównaniu do przepustowości śluz. Konflikt zakończył się w 1589. Ożywienie handlu polskiego i współpraca z portami w Kołobrzegu, Darłowie oraz pośrednio z Trzebiatowem i Gryficami, spowodował wzrost gospodarczy obu ostatnich miast, w czasie II wojnie północnej, nazywanej także potopem szwedzkim (1655-1660). Pomiędzy miastami wystąpił krótkotrwały spór, który został zakończony z korzyścią dla Gryfic. Umowa przewidywała m.in. bezcłowy spław rzeką Regą towarów do portu u ujścia rzeki. W 1656 trzebiatowianie wyznaczyli plac rozładunkowy w Kątkowie. Gryficzanie zbudowali tam spichlerz zbożowy oraz magazyny. W umowie zastrzeżono jednak, że prawa gryfickich kupców nie mogły tyczyć obcych kontrahentów.
Waśnie zakończyły się, kiedy koryto rzeki uległo zamuleniu, obniżył się poziom wód, a sama Rega stała się nieżeglowna.
Współcześnie miasto nie ma rozbudowanych relacji z rzeka, choć stanowi ona cenny element jego naturalnego krajobrazu. Wzdłuż rzeki rozlokowany jest park z ciągiem spacerowym oraz ogrodem japońskim.
W okresie poł. XIX – lata 30. XX w wybudowany został w Gryficach zespół budynków młyńskich i urządzeń hydrotechnicznych. W poł. XIX młyn przejęła rodziną Zühlcke, która przyczyniła się rozbudowy i modernizacji budynków młyńskich i węzła wodnego, a także była właścicielem prawa wodnego do zakola rzeki Regi, stopnia wodnego i zalewowych łąk. W 1892 r. wyburzono część starych (ryglowych) budynków oraz znacznie przemurowano i rozbudowano pozostałe części młyna, o czym świadczyła inskrypcja na ścianie południowej – prace te zrealizował Otto Zühlcke. Po 1945 r. młyn został upaństwowiony i stanowił własność Państwowych Zakładów Zbożowych w Gryficach. Do końca lat 90. XX w. młyn pracował w trybie ciągłym (na trzy zmiany), o maksymalnej wydajności ok. 70 ton na dobę, a napęd wodny zapewniały dwie turbiny o mocy 80 i 120 KM. Obecnie obiekt stanowi własność prywatną i pełni jedynie funkcję małej elektrowni.
Nad rzeką w malowniczym parku w centrum miasta usytuowana jest przystań kajakowa. To obiekt wielofunkcyjny, wyposażony w plac zabaw, nowoczesne boisko do koszykówki i siatkówki, miejsce do przechowywania i wodowania kajaków, pełny węzeł sanitarny oraz specjalne miejsce na grill i ognisko.